Güçlü olmak nasıldı ? Sabrederken ki , o garip hallerinden ne haber vardır ? Yandı , bitti , kül oldu deme bana , görecek nice günler bizleri beklerdi. Evin ışığını mı açık unutmuşsun ? Yoksa arada bir oraya da uğruyor musun ? Sahi sen yaşıyor musun ?
Bıraktığın bu yerde , sevdiğin ne varsa gitti. Hepsi seninle beraber gitti. Giderken kal demeliydin onlara , biraz umudumuz olurdu. Seni beklerken ki hallerimizde biraz umut. Beklerken ki halimizi bir bilsen , keşke bilmeseydim der tekrar giderdin. Gitmek , o zaman çözüm mü olurdu bilemedim. Sonunun güzel yerlere varıcağını bilsem , hayallerlerle onları süsler yıllarca beklerdim.
Ama sonu yok.
Güzel olma ihtimali , sadece rüyalarıma gizleniyor. En güzelini de rüyalarım yapıyor. Orda daha başka oluyor , istediğim bir sen yaratıyorum orada. Sen gibi değil , benim sana baktığım gibi değer biçiyor ve öylesine hoş bakıyor.
Ah benim rüyalarım , nasıl da avutuyoruz kendimizi , bendimizi.
Herşeyin geçiceği günü beklerken , kendimi bastonlu olarak bulucam diye korkuyorum.
Çünkü sonu yok.
Sensiz hiç bir şeyin sonu yok.
Bilirim ki şimdiden sonra senli de hiç bir şeyin sonu yok.
Sen gittikten hep son-ra.
