Sen bana hep destek oldun biliyor musun ? Şimdi gözlerini kapat dünyanın güzelliklerini düşün. Sen gözlerini kapat düşün.
Ama ben sana bakarken hep dünyanın bütün güzelliklerini gördüm. Şimdilerde dünyanın bütün güzelliklerinin hayalini kuramıyorum. Savaş çıkmış belli , insanlar göç halinde sanırım , sen gibi.
Sahi sen neden kaçıyorsun ? Üstelik kendinle birlikte gördüğüm tüm güzellikleri götürüyorsun. Götürmemeliydin , gitmemeliydin.
Ben vedaları sevmem bilirdin. Giderken veda etmeyi de ihmal etmedin üstelik.
Neydi bunda ki niyet ?
Özür dilerim , ben kimseden kolay kolay gidemeyenlerdeyim. Özür diliyorum çünkü ben gidemiyorum ben sen gibi olamıyorum. Seni sevdiğim zamanları yok sayamıyorum. Söz verilmemeli bence , hem söz nasıl verilir ? Ama sen hiç söz vermedin ki , bütün sözleri ikimiz için ben verdim.
Çünkü ben , senden gidemeyendim. Şimdilerde ise dünyanın tüm güzelliklerine bakmayı unutmuş birisiyim. Zamanla tekrar görüceğimi düşününler çok , herşeyin geçiceğine inanlar çok. İnanmaları güzel , ama inancını yitiren bir benle bu nasıl mümkün ? Hem dünya da savaş çıkmış , o kadar kolay mıydı eskisi gibi olması.
Aldığım nefesi , unutuşum. Biliyor musun bazen seni düşlerken nefes almayı unutuyorum. Ne kadar naif düşlüyorum bir bilsen.
Aslına bakarsan ben o kadar özlüyorum ki , buna nasıl direniyorum bilmiyorum. Bakıp gördüğüm her yerde seni görüyorum. Ama yine de , dünyanın güzelliklerini değil.
Onlara ihtiyacım olduğundan değil , benim sana ihtiyacım var.
